Kirsten

Wie ben je en wat doe je?

Ik ben Kirsten en ik maak dingen. Die maak ik vaak om aan mensen te geven, bijvoorbeeld om ze op te vrolijken. Ik denk dat je verschillende manieren hebt om aan mensen te tonen dat je van ze houdt. Je kunt cadeautjes voor iemand kopen of voor iemand koken, en ik hou van dingen maken voor mensen. Om te knutselen, of klinkt dat te kneuterig?

Bij de OBA ben ik maakplaatscoach en verzorg ik naschoolse workshops voor kinderen die na schooltijd naar de maakplaats komen. Daar maken we in de breedste zin van het woord. We hebben heel veel gave apparaten zoals de 3D-printer, vinylsnijder en de lasersnijder, maar we programmeren ook. En we werken met oude technieken, dus we leren kinderen naaien, timmeren, zagen, solderen en werken met elektronica.

Wat hoop jij dat kinderen leren in de maakplaats?

Ik wil ze een makers mentaliteit meegeven. Als iets stuk is, hoef je het niet weg te gooien. Het is juist leuk om te ontdekken hoe je het zelf kunt maken. Misschien kun je het nog wel beter maken dan het eerst was. En ik hoop ook dat kinderen leren dat fouten maken mag. Het is zelfs leuk om fouten te maken! Op school gaat het over presteren en het zo goed mogelijk doen, in de maakplaats hoeft dat niet. Ik merk dat kinderen die hier al langer komen, minder bezig zijn met voldoen aan een opdracht en of ik het als coach wel mooi vindt. Die hebben een idee en gebruiken de technieken en materialen als middel om daar te komen. Als we kinderen een bepaalde techniek willen aanleren, dan is dat altijd verpakt in een grotere opdracht waar ze hun creativiteit in kwijt kunnen.

Wat is het mooiste dat je in de Maakplaats hebt meegemaakt?

Ik vind het het leukst wanneer kinderen super enthousiast vertellen over hun eigen project en kunnen uitleggen wat ze hebben geleerd. Eén moment springt er wel uit: de afsluiting van het CodeTeam in OBA CC Amstel. In dit programma, dat ik samen met Francisco deed, programmeren kinderen hun eigen game. Tijdens de laatste les mochten we het grote scherm in de bibliotheek gebruiken voor de eindpresentatie. De kinderen stonden te springen toen ze hun game zo groot afgebeeld zagen. Die waren zo blij en enthousiast!

Wat maakt het werken in de maakplaats zo bijzonder?

Ik kom uit het onderwijs en één van de grootste verschillen met de maakplaats is dat ik hier samenwerk met collega’s: je doet een programma samen met een andere coach. Dat vind ik van zoveel toegevoegde waarde. Je leert elkaars expertise kennen, je vult elkaar aan en je kunt met iemand sparren over lastige situaties. Daarnaast hebben we een superleuk team met allemaal creatieve mensen. Ik had nooit verwacht dat dit zoveel extra werkplezier zou geven. Ik denk ook dat het goed is voor kinderen om te zien dat er heel veel verschillende mensen zijn en net zoveel verschillende manieren waarop je iets kunt aanpakken.

Wat is je favoriete maakherinnering?

Ik denk dat ik altijd al een maker was, ook op de basisschool. Maar dat werd me pas later duidelijk. Bijvoorbeeld toen mijn oma overleed. Toen kreeg ik alle knutsels terug die ik voor haar had gemaakt. Ik had nooit verwacht dat die niet eens in één la zouden passen. De meeste dingen was ik allang weer

vergeten, maar mijn oma koesterde ze echt. En een vriendin die ik al heel lang ken, heeft twee planken vol met alle dingen die ik voor haar heb gemaakt. Dat vind ik leuk om te zien: dat mensen genieten van wat ik voor ze maak. Je hoeft van mij niet alles te bewaren, maar ik vind het leuk om te maken én om te geven. Ik kan het ook heel erg waarderen als iemand iets voor mij maakt en daar tijd aan besteedt.

Waar ben je het meest trots op?

Ik denk dat ik pas in de afgelopen jaren trots ben geworden op wat ik maak. Daarvoor moest het allemaal zo precies en zo perfect mogelijk. Ik heb daar heel erg in vast gezeten. Daarom vind ik het ook zo belangrijk om dat aan kinderen mee te geven: het hoeft niet perfect.

Een cool project dat ik heb gedaan, is een wiskunderondleiding voor Rijksmuseum Boerhaave in Leiden. Ik ben leraar wiskunde en in die rondleiding kwam alles samen: mijn liefde voor wiskunde, maar ook voor het maken. Ik heb bijvoorbeeld met de lasersnijder de stelling van Pythagoras gesneden. Kinderen konden houten vierkante stukken wegen en zo ontdekken dat de vierkanten a2 en b2 evenveel wegen als het grote vierkant c2. Daar ben ik wel trots op. Maar ik kan ook heel trots zijn op een minikabouter die ik heb gebreid.

Heb je een droomproject? Als ik dit nog eens zou kunnen maken…

Ik ben eigenlijk overal wel enthousiast voor te maken! Nu vind ik samenwerkingen met andere partners erg leuk. We werken bijvoorbeeld samen met WieWalvis, een theatergezelschap dat kindervoorstellingen maakt. De kinderen maken eerst een kunstwerk met AI en gaan daarna naar de voorstelling, die ook over AI gaat. Bij de voorstelling exposeren ze hun kunstwerken. Dat vind ik toffe samenwerkingsprojecten, wanneer alles zo samenkomt. En het ontdekken van nieuwe technieken en technologieën en daarop inspelen, daar word ik ook enthousiast van.

Heb je op dit moment een favoriete machine of techniek?

Ik vind de vinylsnijder heel leuk, vooral om stickers te maken. Ik ben ook weer bezig met de naaimachine. En de lasersnijder is mijn alltime favorite, omdat hij zo veelzijdig is. Maar het leukste vind ik het om technieken te combineren, omdat dat de veelzijdigheid laat zien van wat je allemaal kunt maken. Je kunt bijvoorbeeld met de micro:bit Scratch besturen, of een monster ontwerpen in 3D en dat in CoSpaces importeren.

Wat betekent de stad Amsterdam in je werk?

In alle maakplaatsen zijn we heel bewust bezig met de stad en de buurt. De kinderen die komen, zijn allemaal Amsterdammers en dat zie je terug in heel veel dingen. We hebben een project gedaan in het kader van Amsterdam 750 jaar, waar we kijk- en luisterdozen over de geschiedenis van Amsterdam hebben gemaakt. Je merkt dat als het over hun stad gaat, kinderen toch extra gemotiveerd en trots zijn. Ook bekende Amsterdammers die in hun straat of hun wijk hebben gewoond, zijn inspiratiebronnen. Kinderen vinden dat heel cool. Dus waar het kan, proberen we Amsterdam in onze programma’s in te brengen.

En hoe is dat voor jou persoonlijk?

Naast mijn woonplaats is Amsterdam ook een heel fijne plek waar heel veel diversiteit is. Dat spreekt mij aan. Er is veel te doen, het bruist. Ik ben niet geboren in deze stad, maar voel me hier heel welkom als import-Amsterdammer.

Heb je een geheime OBA-tip?

Deze tip is misschien niet zo geheim meer, maar op de zevende verdieping van OBA Oosterdok vind je café Babel. Je hebt er een heel mooi uitzicht over de stad en kunt er in een rustige omgeving koffie drinken. En de taartjes zijn er erg lekker! Als ik bezoek heb, neem ik die altijd mee naar Babel.

Wat ligt er thuis op je nachtkastje?

Kabouters! Ik heb allemaal paddenstoellampen en wil dat elke lamp bewoond wordt door minimaal één kabouter, dus die ben ik nu aan het breien. Daarnaast veel boeken. Mijn vriend en ik lezen elkaar kinderboeken voor, nu ligt er De Grijze Jager deel 10. Er zijn 18 delen, we hebben dus nog even te gaan. Ik lees ook veel andere boeken, maar vind kinderboeken extra leuk, omdat ik daar ook met de kinderen in de maakplaats over kan praten.

En last but not least: wat is je favoriete snack van de snackbar?

Als Amsterdammer moet die natuurlijk van de FEBO komen! Ik vind het Vitaaltje erg lekker. En dan op een wit broodje, dat heb ik van m’n zusje geleerd.