Mijn Arabische melancholie

A. Taïa

Salé, een plaats in de buurt van Rabat, midden jaren tachtig. Een puber rent. Hij is op weg naar zijn droom: regisseur worden. En hij is op weg naar zijn Egyptische ster, Souad Hosni. Hij rent weg, weg uit de buurt die hij lief heeft en haat tegelijkertijd, de buurt die hem alleen ziet als het cliché, de verwijfde jongen. De buurt van de eeuwige schaamte. Dan komt hij een bende jonge mannen tegen die hem probeert te verkrachten. De stem van de muezzin die oproept tot gebed, redt hem. Een paar seconden later blijft hij steken achter een elektriciteitsmast en staat oog in oog met de dood. - Roman over Arabische liefdes en het bezeten, poëtische lichaam van deze jonge Marokkaan, die vier keer ten val komt. In Salé. In Marrakesh. In Parijs. In Caïro. Hij sterft. Hij verrijst weer. Beetje bij beetje komt hij in het reine met zichzelf. Hij vindt zijn roeping als scheppend kunstenaar, accepteert zijn liefde voor mannen en zijn afkomst.