De Waterspuwer

A. Davidson, P. Bruijn, O. Biersma

De verteller van De waterspuwer is een aantrekkelijke dertiger, type hip en cynisch, veel vrijblijvende seks en zoekende in het morele vacuüm van het moderne leven. In een donkere nacht ziet hij een zwerm brandende pijlen uit het bos komen, recht op zijn auto af. Hij verliest de macht over het stuur en stort in een ravijn. Overdekt met ernstige brandwonden belandt hij in het ziekenhuis, waar medepatiënte Marianne Engel, een mooie, getatoeëerde vrouw, houdt hem gezelschap tijdens het lange en pijnlijke herstel. Ze praat hem zelfmoord uit het hoofd, vertelt verhalen over draken, de zwarte dood, het Engelse klassensysteem en waarom homoseksuele Vikingen nooit paddo's zouden moeten eten. Ook beweerd ze dat ze al eerder geliefden waren en dat zij hem in de middeleeuwen ook al eens heeft verzorgd in de ziekenzaal van een Duits klooster. Marianne is psychisch labiel, maar kent ook details van zijn leven die ze onmogelijk kan weten. Hij raakt in de ban van deze mysterieuze vrouw en de prachtige verhalen die ze vertelt over oneindige liefde. Langzaam voelt hij de levenskracht terugkeren en gloort er een nieuwe toekomst. Dan breekt het moment aan om de verhalen in te ruilen voor de werkelijkheid buiten het ziekenhuis. Welk lot wacht hun hervonden liefde ditmaal?