Kleurrijk roze Amsterdam : 25 jaar bi-culturele LHBT initiatieven in Amsterdam

R. Vyas, M. Bos

Ruim 25 jaar geleden, in de jaren 1998/99, kwamen vier Nederlands Marokkaanse en Nederlands Surinaamse jongemannen met een verzoek naar het Amsterdams Centrum Buitenlanders, de Schorer Stichting en het COC Amsterdam. Zij vroegen om ondersteuning voor bijeenkomsten en hulpverlening. De directe aanleiding was een vriend van Turkse afkomst die door zijn familie naar Turkije was gebracht, ze vreesden voor wat er met hem zou gebeuren. Het was het begin van Strange Fruit, een zelforganisatie van en door jongeren met een (voornamelijk Islamitische) migranten achtergrond. Wij beide waren hier in het prille begin bij betrokken. Het opvanghuis liet lang op zich wachten en is in die vorm nooit gekomen. De feestavonden en bijeenkomsten, die voorzichtig begonnen met zo´n 5 - 10 personen, groeiden eerst slechts heel langzaam, soms tot frustratie van de initiatiefnemers. De belangstelling van buiten en zeker ook de bemoeienis van diverse ?witte? organisaties was groot. Naast dit initiatief bestonden al eerder groepen als ?SUHO? (Surinaamse homo?s) en ?Sjalhomo? (Joodse Homo?s), die meer of minder openlijk hun culturele, nationale, religieuze achtergrond meenamen in hun bijeenkomsten. Zij organiseerden feesten en bijeenkomsten, gaven bladen uit en gingen voorzichtige en soms choquerende confrontaties aan met hun heteroseksuele achterban. Dit werd door velen ondersteunend, maar soms ook schokkend ervaren door de eigen homoseksuele achterban.