De duizend monden van onze dorst

G. Conti

De zomer van 1946 bruist van energie en nieuwe levensvreugde, de lucht is vervuld van hoop en liefde. Marzia ontmoet Emma op het feest ter ere van Emma’s achttiende verjaardag. De Tweede Wereldoorlog is nog maar net afgelopen en Marzia is teruggekeerd uit Zwitserland, waar ze op een kostschool zat. De twee jonge vrouwen, die in alles elkaars tegenpolen zijn, voelen zich direct en onvoorwaardelijk tot elkaar aangetrokken, maar hun families weigeren hun liefde te accepteren. Voor Marzia wordt een huwelijk gearrangeerd met een oudere man met wie ze naar Argentinië vertrekt. Emma bouwt in Italië een glansrijke carrière op als kunstcritica. Marzia schrijft brieven aan Emma, maar deze blijven onbeantwoord. Zodra haar leven het toelaat, keert Marzia terug naar Italië en gaat op zoek naar haar grote liefde.