De schilder en de non

Jan Brokken, Louis van Beek

Henri Matisse was een oude, zieke man toen de jonge verpleegster Monique Bourgeois zijn kamer binnenkwam. Haar blik, open en onbevangen, gaf hem nieuwe levenskracht. Zij werd zijn model, zijn muze, en later, tot zijn ontzetting, een kloosterzuster die de naam Jacques-Marie aannam. Wat begon als zorg en inspiratie groeide uit tot een dialoog over kunst, liefde en geloof, en mondde uit in een kapel die zijn levenswerk zou worden. In Vence ontwierp Matisse de Rozenkranskapel: muren van licht, ramen in blauw, groen en geel, lijnen zo eenvoudig dat ze de essentie raakten. Voor de schilder was het een poging om schoonheid en stilte te vangen, voor zuster Jacques-Marie een bewijs van een diepere bekering. Vrienden als Picasso en Aragon zagen er een provocatie in, maar voor Matisse was de kapel niets minder dan een bloem, het summum van zijn kunnen. Jan Brokken brengt dit onmogelijke verhaal tot leven, waarin kunst en geloof elkaar raken en liefde haar weg vindt in licht en kleur. Een ontmoeting die niet vervulde maar toch een meesterwerk schonk, dat tot op vandaag ontroert. Luister ook de andere verhalen uit de serie 'De weemoed van de reiziger'. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie