Sterrenduister

Pam Hage, Natascha van Limpt

De sterren verdwijnen. Nog 51 dagen, en dan sterft ook de zon. Vanachter haar telescoop ziet Isra de nachten donkerder worden. Haar waarschuwingen voor het naderende duister worden echter verre van serieus genomen door de leiders van haar land. De Verduistering brengt de Godin, zeggen ze, en de Godin brengt liefde en voorspoed. Maar in Isra's argumenten is er geen ruimte voor goddelijke krachten. Haider is zich nauwelijks bewust van de strijd van zijn vrouw tegen de gevestigde orde. Zijn strijd is met zijn geheugen. Wat is tenslotte de waarde van het leven als je je er geen dag van kunt herinneren? Alleen mir houdt hem op de been. De bijna magische remedie heeft zowel zijn leven gered als genomen; iedereen die mir gebruikt, kan nooit meer zonder. Wanneer Isra zich de woede van de volgelingen van de Godin op de hals haalt, slaat ze op de vlucht met haar man. Weg moeten ze van de bekende ivoren torens van de academische wereld. Weg van hun thuisland. Weg van het gevaar... Tot Haiders mir opraakt en hij de aandacht van de Godin trekt. In een race tegen de klok probeert Isra het licht te beschermen. Schaduwen tekenen de ware aard van de Godin steeds scherper af, tot zelfs de wetenschap moet toegeven dat zij meer is dan een hersenspinsel. Kennis sterft met het licht. De Verduistering komt. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie