De sterke arm, de zachte hand

Paul Moeyes

Don't shoot me, I am only the piano player , stamelde Dutchbatcommandant Karremans in 1995. Dan liever de lucht in! riep Van Speijk nog heldhaftig in 1830. Honderdvijftig jaar na de Tiendaagse Veldtocht heeft Nederland structureel moeite met de gedachte dat zijn soldaten zich bezighouden met levensbedreigende activiteiten. Het Nederlands leger is een curieus fenomeen. Paul Moeyes stelt zich in De sterke arm, de zachte hand de vraag wat de plaats is van een leger in een niet-martiale cultuur als de onze en komt in een epiloog over Srebrenica tot de conclusie dat Nederland na honderd jaar gewapende neutraliteit en zestig jaar VN de oorlog nog altijd niet begrijpt. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie